මම උපාධිදරයෙක්මි. අනාගතය දෙස බලා සිටිමි. / I'm a graduate. A doubtful future.

I officially got graduated on 7th of December, 2017.

My honest thoughts were confusing.

Overall things are fine now.

I said overall my life is fine now. But let me elaborate.

2017/12/09 is a significant day for me. After my primary, secondary and tertiary education I have become a graduate passing a very confusing and a complicated youth.

If I could write down the financial losses, mental and physical pains it would be another bittersweet experience.

Therefore I and My family have endured a lot of losses in order to achieve this life goal of mine, leaving me with mixed feelings about this achievement.

On 23rd November 2017, I started cleaning my residence, where I have to clean our library with immense pressure and uncomfort.

I invested half of the money I earned from an auditing career in a Fixed deposit at a Licensed Commercial Bank (LCB) and another half in books. (History and Fiction) 

My next academic objective in my life which is preparing to Chartered Accountants of Sri Lanka Executive level has become a daunting task due to my laziness.

I have also become a lazy professional.

I used to do physical exercise alot in 2015 and 2016. But I have reduced my physical exercises in 2017.

Accordingly, I have increased my daydreaming leading to increased blogging.

But I am hoping to achieve my academic objectives by working hard.

Our home has changed positively. My father is spending his time happily after retirement at home. My mother watches her teledramas and attends to her religious activities. My brothers are now young lovers.

I am still confused with love.

I feel I'm matured with time now.

But I only have Rs. 300/= in my savings account which makes me poorer than a beggar in Sri Lanka.

I have spent 1/3rd of life span as a healthy human being.

I'm hoping to spend my rest 2/3rd of life not as a daydreamer but as a practical human being.

I am looking forward to the future with uncertainty.

Laziness due to stress, competitiveness in professional life, my love for art and the rise of depression has increased my barriers to achieving my objectives.

Under these circumstances, I wait for my future.

I blogged my ideas in Sinhala as well.

 2017/12/09 දින වන විට මාගේ ජීවිතයේ ඉතාමත් තීරණාත්මක පිටුවක් පෙරළි ඇත. මා දැන් ප්‍රාථමික, ද්විතියික හා ත්‍රතිය අධ්‍යපනයෙන් පසු වසර 7 කට පසුව උපාධිධරයෙක් ලෙස උසස් අධ්‍යාපනයෙන් පළමු කඩ ඉම ඉතාම ස0කීර්ණ හා ව්‍යාකුල තරුණ සමයක් ගත කරමින් මෙම මොහොතට පැමිණ ඇත.

මෙම කඩඉම පසු කිරීමට අප පවුල විසින් දැරූ මුල්‍යමය, කායික හා මානසික වේදනාවන් ලියා වෙන්කර දැක්විය හැකිනම් එය ඉතාම තවත් දුක්බර කාර්යයක් වනු ඇත.

එම නිසා මෙම මොහොතේදී අපගේ පවුල තුළ සතුට හා දුක මිශ්‍රිත සුස0යෝගී හැගීම් දරාවක් ගලා යයි.

2017 නොවැම්බර් 23 දින මට අපගේ නිවස පිරිසිදු කිරීමට පටන් ගත්තෙමි. අපගේ නිවසේ පැවති බොහෝ පැරණි පොත් මෙන්ම, පැවති අනවශ්‍ය පොත් හා අතිරේකව ඇති පොත් ලෙස වර්ග කරමින් මෙම ක්‍රියාවලිය ඉතාම සංකීර්ණ මෙන්ම අපහසු ලෙස සිදුකරණ යන්නට මට සිදුවී ඇත.

මා වසර දෙකක විගණන ජිවිතයෙන් උපයාගත් මුදල් වලින් අඩක් ඉතිරි කළ අතර ඉතිරිය සාහිත්‍යමය හා ඉතිහාස පොත් වල ආයෝජනය කළෙමි.

මට දැන් ශ්‍රී ලංකා වරලත් ගිණුම්කරණ ආයතනයේ විධායක විභාග සදහා මාස තුනක සිට උදාසීන ලෙස ලැහැස්ති වෙමි. රැකියා ජීවිතය ද බොහෝ උදාසීන වී ඇත. මා 2015 හා 2016 වන විට ව්‍යායාම් වල ඉහළ ලෙස යෙදුණ නමුත් දැන් 2017 දි ඉතාමත් අවම වශයෙන් මේ සදහා යොමු වේ. මා තුළ මනොබවාත්මක සිතුවිළි වැඩිය. මා මගේ බ්ලොග් පිටු සදහා වැඩි කාලයක් වෙන්කර ඇත. නමුත් මා කෙසේ හෝ මෙම අධ්‍යාපනික අරගලය තනියෙන් ස්වාධීනව ජය ගැනීමට ඉටා ගනිමි.

අපගේ නිවස වෙනදාට වඩා අලෝකවත්ය. තාත්තා ඔහුගේ විශ්‍රාම දිවිය හොදින් ගෙවයි. අපේ අම්මා රූපවාහිනී නාට්‍ය බලමින් ඇගේ පින් දහම් කටයුතු කරමින් සිටියි. මාගේ පොඩි සහෝ හා ලොකු සහෝ දැන් ප්‍රේමවන්තයන්ය. මා ප්‍රේමයට දැක්වූ ඒ සංකීර්ණ අකමැත්ත කුමක්දැයි මට තවම අපැහැදිලියි. මම දැන් ජීවිතය දෙස ඉතාම පරිණත ලෙස දැකීමට හුරුවී ඇතැයි සිතේ.

නමුත් මගේ බැ0කු ඉතිරුම් පොතේ ඇත්තේ රු. 300.00/= කටත් අඩු ප්‍රමාණයක් ය. මා දැන් ලංකාවේ යාචකයකුටත් වඩා අඩු ඉතිරුම් ඇත්තෙකි.

මා දැන් ශ්‍රී ල0කාවේ සාමාන්‍යය නිරෝගී පිරිමියකු ගේ ආයු කාලයෙන් 1/3 ක් වළදා ඇත්තෙමි. ඉතිරි 2/3 මනෝබවත්මක ලෙස ගතකරනවාට වඩා ප්‍රයෝගිකව ගත කිරීමට මා කැමැත්තෙමි. එම අනාගතය දෙස මා ඉතාම අවිනිශ්චිතතාවයකින් බලා සිටින්නෙමි.

ආතතිය හරහා නැගුණු උදාසිනත්වයත්, වෘත්තීය තරගකාරිත්වයත්, ලගදී මා තුළ උපන් ඒ කැකැරුණු කලාකාමී රසිකයා අවදිවීමත් හා අදුරු මානසික සිතුවිලි හා සෙවනැළි ඉතාම සංකීර්ණ ලෙස මාගේ ජීවිතය මා හට විශාල වගකීමක් පටවා ඇත. මෙවන් මට්ටමක් මත මා අනාගතය දෙස බලා සිටින්නෙමි.