Local [සිංහල භාෂාවෙන්] වලින් ලියන කෙටි කතා වලට සරල සාරාංශයක්......... / The purpose of these titles/short stories is manipulation of language

Many of these titles (Prose, Poem/Prose, Short stories, Reviews) discussed are very personal to me. 

These are strong deep rooted experiences of childhood and the youth of the Sri Lankan society that I too experienced.

And also science fiction, psychology, crime and short stories related to human elements like morality will also be discussed in my prose like passages.

This is my hobby. I'm not a full-time writer. I'm into finance and business management. But writing lets me explore into various other aspects of life and it relaxes me.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

කෙටි කතා ගැන හිතට එන නව නිර්මාණ හා හැගිම් ඒ මොහොතට අයත් මතකයන් බවට පත් කිරීමට මම අකමැතියි.

එම අදහස් වල ඇති නිර්මානාත්මක බාවය ඉතාම නැවුම් හා ඉතාම වටිනාකමකින් යුත් බව පැවසිය යුතුයි.

එම නිසා ඒවා "ලිඛිතව" තබා, පසුව කියවීමට මම බලපෝරොත්තු වෙනවා.

මට එවිට ඒවා පසුව කියවා සතුටු විය හැක.

මගේ භාෂා භාවිතය හා ව්‍යාකරණ හැකියාව හා වචන ගැලපිමේ නිරවධ්‍යතාවය ගෙන සැලකිලිමත් වීම අවශ්‍ය නොවේ. 

මොකද ඒවා කොහොමත් වැරදී.  

Me-Quotes / මං පොර ජාතකය

This "Me-quotes" was written solely to have fun and also to reflect my mediocre knowledge of politics, art, cinema, society, religion, and literature.

And also this will be a personal statement on the fundamental human rights of speaking out your mind.

According to Article 19 of the Universal Declaration of Human Rights, adopted in 1948, it states that: Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference and to seek, receive and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.

These quotes were formulated in the year 2010.

The Sinhala title was exposed to me in 2013 when a CIMA (Chartered Institute of Management Accountants) lecturer (Mr. Gajendra Liyanaarachchi) criticized with many students at the lecture hall about self-boasting and how it's an utter annoyance to the public. He code-named people like that "Mang Pora Jathakaya / මං පොර ජාතකය (MPJ)".

These quotes will include Sinhala and English quotes.

I hope you have the stomach, caliber, and tolerance to keep up with my self-boasting.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"භාෂාව හා හැගිම් නිරුපනය අතර වෙනස බිදීමට සිනමාව භාවිතා කල හැක. නමුත් සිනමාවට ද භාෂාව අවශ්‍ය යි. Silent films බිද වැටුනේ එකයි"

"ධනවාදය මනුෂ්‍යත්වය, පාරිබෝගිකයන් පිරිසක් බවට පත් කර ඇත. මනුෂ්‍ය ජීවිතය දැන් හරියට Supermarket එකක shopping යනවා වගේ."

"බුද්ධ ධර්මය ලෝකයේ ඕනෙම කලාකරුවෙකුගේම නිර්මාණයක් තුල තියෙනවා. මයිකල් ඇන්ජලෝ ගේ පවා. එය දකින්න ඕනේ. නමුත් එම ධර්මයට අනුව ක්‍රියාත්මක වීම අපහසුයි. එය පැහැදිලි කිරීමට නම් මට බැහැ. කලාව හරියට බැදීමෙන් මිදෙන බැදීමක් වගේ."

"ආත්මය, බවය, සිත, ජීවීතය හා මම යන සාධක එකක් ද? මෙය තුල පවත්නා සම්බන්ධය ඉතාම ගැටළුකාරී යි."

"භෞතිකය විනිවිද යන මානව බැදීම්, "බව තරණය" සමග ඇදි යයි. මෙය ඉතාම විශ්මිත තත්ත්වයකි. මරණයෙන් පසු භෞතිකය අපි හැරදා ගියද මානව බැදීම් එලසම පවතී."

"Silence comes forth. It is which we are not, but to be. Which is the scariest? It is not accepted. Because we are not."

"නිහැඩියාව හා හුදකලාව තමාව හදුනා ගෙනිමට ඇති හොදම අවස්ථාව යි. සැබැ ගැලවීම ඇත්තේ එතනයි."

Images

· Little Ultracrepedarian (Image: Jpg), Available at: http://3.bp.blogspot.com/-LmThFHEyRWw/V7nwAYPaoTI/AAAAAAAAm5M/NRK-K2Dt0RUtDv8G6E1YAatydBX0yP7IwCK4B/s1600/new%2Blogo.jpg

(Accessed date: 17th September, 2017 / Time: 03:06 PM)

A descriptive analysis on my earlier work - Silent Valley

This was a descriptive introduction which was written in 2011, after publishing the writing in "deviantart".

It covers the context and my perspective on my own writing.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Silent Valley is an experimental piece of work. I tried to bring out "poetry + Prose" style in this.

The context reflects the substance and style of romanticism from poetry and the format is like prose without dividing into stanzas.

The theme reflects a struggle of a person inside his mind taking time to figure out a problem. The context of the poem reflects his inner mindset and thoughts.

I used a man communing with nature to bring out more depth to my work.

It's actually a metaphor."

A glitch in my sy...system

This is one of my first short stories. The idea came, 2 years before after watching one of my favorite life-changing film, Fight Club (1999).

This is a story about a kid, who's for the first time of his life, something goes wrong.

The story reflects how his mind works during the incident.

The context of the story may look theoretical, I wanted it to be that way because the narrator is kind of a studious person.

The format of the context is written in a more clearer pattern in order to make the reader understand the story without confusion.

I used Salvador Dali's "Sleep", as it was one of my favorite abstract arts.

So that's it...

A glitch in my sy...system



First published by Dimantha Polwatte, Mar 13, 2011, 11:22:43 PM

Literature / Prose / Fiction / Children and Teen / Short Stories

Also available in - 

https://dimapolard.deviantart.com/art/A-glitch-in-my-sy-sytem-200891504

At this very moment, my mind seems to be scrambled.
Losing its way…………It's unusual.
My mind was under my control. Everything was perfect.
Until today.

I used to be a perfectionist in my work. Everything was under my authority.
Until today.

Yes…….I worked a bit late last night and missed my usual eight-hour sleep. But I slept for four hours.
Okay……..okay……..
I agree…..
I slept for only three and a half hours.
And because of that I slept till six o'clock in the morning and missed the school bus.
I can feel it ……. I know……
Everything I did in the morning even brushing my teeth late doesn't feel right. But come on. It's okay…..
It's just today.

But you see….
What I don't understand is why I am so nervous. Right now I'm losing the limits of my mind and my body.
I am shivering and sweating.

Okay……
Before I lose this bit of consciousness….I confess…..
For the first time of my life, I'm standing outside my classroom coming to school late.

I hear slightly the echoes of our school song from a corner of my head. My concentration is broken. My face is fading away in front of this situation.
Come on…….. This is not a big deal…….
Right now in the corridor, I see five or six students standing near their classroom doors coming late.
They are same as me……

But this is me. I was special….. I was perfect.
I was praised for my accuracy, for my perfection.
I was the role model of my class.

Yes……I don't feel very well…..I'm not going to my class today…… I need some time to figure this out myself.

I heard the school song end. I ran into the school grounds and sat in the bench under a tree….

Wait……..

What….what……..was I thinking…..?
What am I doing…?
"Come on……let's get going with the program."
I said to myself.

Silent valley

This is experimental.
I tried to bring out poetry + prose style in this.

The storyline in context is metaphorical.
Simply what this work show is a person looking for redemption by his own conscience, and finding it.


by Dimantha Polwatte


Published first on Mar 17, 2011, 1:07:33 PM


Genre -


Literature / Prose / Non-Fiction / Emotional

Also available in -

https://dimapolard.deviantart.com/art/Silent-valley-201302534

  

I gazed with my eyes on the endless fields…….

Standing in front of me in majesty,
I feel tiny, lifeless and ignored.

What am I? Comparing to this vast stretch of beauty.

Enchanted with life, untouched by the world……..
It lived alone by itself……..

Losing grasp of my identity, myself
When my skin was breached by the breeze….
The voice of them

I was carried away to the silent valley.

I lost
My own existence…….

I was a part of them.

We together felt the drizzle, the lightning at far corners, the mist which was carried away with the wind, dancing swirling clouds and the light of gods.

But as things went by they went away
Suddenly It was all darkness……..
I came back to myself…..
I was left alone

It was the end of the day

They left me…….
I stood up…….
Walked away with inspiration.

මරණ මංචකයේ හිද ලියු කවි

මෙය ආකෘතිමය හරඹයක් පෙන්වන කවියක් වැනි කෙටිකතාවකි.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

මෙය සංකීර්ණ ජීවිතය දෙස සරලව බැලීමට කියා දෙන මනුශ්‍යයකුගේ දැක්ම කියෙවෙන වාක්‍ය කිහිපයකි.

ඔහු සැමවිටම තම චින්තනය හා මානසිකත්වය සකස් කරගන්නේ මරණය හා බද්ද වය.

එවිට ඔහුගේ ජීවිතය සැම මොහොතක්ම ඔහුට සතුටෙන් සිටිය හැකියයි ඔහු සිතයි.

නමුත් එමගින් ඔහුගේ කෙටි කාලින අරමුණු සතුටෙන් ඉෂ්ට කර ගත හැකි වුවත්,


සැම තත්පරයක් හා බද්ද වූ සැම විනඩියක්ම,
සැම විනඩියක්ම හා බද්ද වූ පැයක්ම,
සැම පැයක්ම හා බද්ද වූ දවසක්ම,
සෑම දවස් හතක් එකතු වී සැදුනු සතියක්ම,
සැම සති හතරක් එකතු වි සැදුනු මාසයක්ම,
මාස එකතු වි සැදුනු අවුරුද්දක්ම,
අවුරුදු දහයක් එකතු වී සැදුනු දශකයක් ම,
දශක දහයක් එකතු වී සැදුනු ශතවර්ෂයක්
සතවර්ෂ එකතු වී සැදෙන සහශ්‍රයක්ම ඔහුට නොදැනේ.


ඔහු මෙය ගැන සිතනු ඇද්ද?

ඔහුගේ ගීත හා වදන් මරණ ම0චකයේ හිද ලියු කවි වෙනිය.

ජීවිතය හා මරණය බද්ද යි.

නමුත් එය හා ගැලපෙන අවධානම මොහු කළමනාකරණය කරන්නේ ඉතාම අමුතු විදිහිටය.

මට විටෙක පිස්සු හැදෙනවා වගේ!

ඔහුගේ කවි කියමින් හා ජීවතිය දෙස බලා උන් මම වෙලාව බලා මගේ ගේ දොර බලා පිටත් විය.

ඒ වනා විට‍ත් අනවශ්‍ය මානසික සිතුවිලි විවරණයකට මම මාගේ වටිනා විනාඩි 15ක්  මිඩ0ගු කල ඇති බව මට සිතුනි.

Heart / හදවත

This is one of my self-reflexive prose passages that was written to have a mental relaxation through implementing language to re-create an another dimension of my perception of myself.

I have created an alternate fourth wall and broken it by language.

This is not a real reflection but an emotional satire of myself.

මෙය මාගේ පෞද්ගලික ජීවිතය දෙස මානසික උත්තේජනයක් ලබාගෑනිම සදහා ලියු විහිලුවක් බදු කියවිමක් හා ලිවිමකි.

මෙය භාශාව බ්ලොග් පිටු අතර සංසරනය කරමින් ලෑබු ස්වයං වින්දනයක් බදුය.

භාශා භාවිතය එතරම් සුන්දරය.

මෙය මාගේ  සෑබෑ මානසිකත්වය නොවේ. මෙය හුදු මනකල්පිත පරිසරයක මගේ සිතුවිලි වල සෑරිසෑරු වචන කිහිපයකි.








Many facets of my humanity slowly faded with me growing up. Many of my emotional responses to the world were some what a mirror image of who I witness.

More of a pretending to pass time.

I had a problem, I couldn't cry.

I naturally cried in a very few moments in my life.

Recently in the last decade, I can't remember.

During my grandmother's funeral I cried when I arrived.

It was natural.

In 2016 in Colombo I cried.

Those were due to loneliness and lack of closure.

But with the year 2016 to 2017 I have lost my complete faith in myself.

My brain, my self and the complete sense of humanity has become some thoughts, a frequency not a feeling or something that you would love to be felt but you don't.

It's more like handling machinery.

May be I have kept too much emotions to myself.


කුරිරු හදවත / Cold Heart


මම නපුරු මිනිහෙක් නෙමේ. මම මගේ පාසල් සමය ගෑන විශ්ලේශ්නය කලාම ඒක පෑහෑදිලියි. මම ඒ කලේ සාමාන්‍ය ලමයෙක්.

නමුත් යාන්ත්‍රිකරනය වුනාට පස්සේ මගේ හදවත, හිත හා කය ව්‍යාකුල වුනා. එය නපුරු වුනා හිතට එන සිතිවිලි කුරිරු වුනා. එවා ඈත්තටම එන ස්වභාවිකව එන සිතුවිලි නෙමේ.

එවා සිනමාව හා අත්දෑකිම් සමග සිත් තුල මෑවෙන බියකරු චිත්ත රුපයි.

මෙය මාගේ මනුශ්‍යත්වය බිද දමනවා.

මට කාමතුර සිතුවිලි, මරනිය සිතුවිලි හා මහා ව්‍යාකුල සිතුවිලි කිසිදු සිමාවකින් තොරව ඔලුවට එනවා.

මම කෑමති එය නවතිනවට.

නමුත් පොදු හේතු මත මම මෙය නවත්වන්න හදනවා.

එය ක්‍රමානුකුලව කරගෙන යනවා.


යාන්ත්‍රිකරණය වූ හද්වත - Sick Heart


මම දිමන්ත පොල්වත්ත. වයස 26 යි. මාගෙ ජීවිතය ඉතාම සාපේක්ෂව සැපවත් ජීවිතයක්. වසර 20 ක් මම ඉතාම සැපවත් ජීවිතයක් ගෙව්වෙමි.

මාගේ දෙමාපියන් තවමත් මගේ අවශ්‍යතා හඳුනාගෙන මට හොඳින් සලකයි.

මා හට ඇත්තේ කුඩා කාර්යබාර්යකි.

එනම් හොදින් අධ්‍යාපනය ලබා වුර්තිමය ජීවිතය හොද ගුණාත්මක මට්ටමින් පවත්වාගෙන යාමය .

නමුත් මෙම  සොදුරු ජීවිතය 2011 සිට වෙනස් විය. කායික හා හෞථික වශයෙන් මා හට සියලු අවශ්‍යතා සපුරා තිබුනද මාගේ මානසික අවශ්‍යතා තරමක් වෙනස් විය. එය ඉතාම ව්‍යාකුල විය. සංවුර්ත විය. තනි විය. මාගේ ජීවිතයේ ගුණාත්මක බව හා සොදුරු බව ක්‍රමයෙන් ඉවත්විය. මෙය මානසික මට්ටමින්ය.

මගේ හදවත නවුම්බවින් ඉවත්වී යාන්ත්‍රික විය.

මට අදුරු සිතුවිලි වල නිමග්නව කල් මැරීමට සිදු විය. අනවශ්‍ය දැ කෙරෙහි කාලය නාස්තිකරමින් අනවශ්‍ය ලෙස  මනසෙහි වර්ධනය කෙරෙහි කිසිදු නියමනයකින් තොරව බලා සිටියේ ය.

කාලයත් සමග මගේ මනස කුණු ගොඩක් බවට පත්විය.

යාන්ත්‍රිකරණය විය.

මනුෂ්‍යත්වය එයින් තුරන් විය.

එය හුදු හැගීම් දෙනිම් වලින් තොර වූ දත්ත ගබඩාවක් බවට පත් විය.

හිස් විය .

පාළු විය.

නිසරු විය.

එය දෙන් මම සරු කරන්න තැත් කරමි.

එය හරියට උඩු ග0 බලා යාමක් වෙනිය.


Images

· Machine Heart (Image: Jpg), Available at: https://images.bigcartel.com/product_images/174868381/HeartMachine_black_small.jpg?auto=format&fit=max&w=1500 (Accessed date: 17th September, 2017 / Time: 03:06 PM)

Sins of our fathers

This is a title which is clearly a manipulation of language, due to exposure from our school song (at Royal College, Colombo) "School of our fathers".

And also it was influenced by my favorite second world war film "Flags of our fathers" (2006) directed by Mr. Clint Eastwood, reflecting the American soldiers battle experience in the Japanese island of Iwo Jima.

And also this is referred to the personal computer game, Call of Duty 4: Modern Warfare, sixteenth campaign mission, "Sins of the Father", in which the main character must chase down Victor Zakhaev, the son of Imran Zakhaev, the main antagonist of the gameplay.

'Sins of the Father' or 'Sins of the Fathers' also derives from Biblical references (primarily in the books Exodus, Deuteronomy, and Numbers) to the sins (or iniquities) of one generation passing to another. The idea has been conveyed paraphrastically into popular culture.
In my prose/poem fused expression of language, this will reflect the plight of the current and future generations that must suffer due to the mistakes of our earlier generations. This is not political or real life.

It's an emotional response.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

I have seen time pass through our life with sadness, losses, happiness and victory.......

Still there is something missing.....

We can't have that perfection we crave like the others.....

They did wrong. Now they laugh at us because of them.

They with ignorance and madness swallowed everything leaving us to dust.

Now dust creates a storm suffocating us.....

Oh' why did you do this....

It hurts to the core.....

Pain builds and accumulates......

Futureless men looks forward as if life has gone into wilderness......

And is lost and will never come back....

We pay for your sins and death stares at us.....

Farewell for we may fight through it......

With fear, hate and sorrow......

An eternal curse.....



Images

· A week of sin – Research Digest (article) (Image: Jpg), Available at: https://researchdigest.files.wordpress.com/2011/02/82301-newsins.jpg?w=350&h=200&crop=1 (Accessed date: 10th September, 2017 / Time: 11:35 PM)